در داستان پیش رو، نویسنده به گوشه ‌ای دیگر از زندگی پرداخته که برای خواننده‌ اش - که اکنون بیش از پیش بر روی آثار وی حساسیت دارد - تجربه ‌آموز است. روایت کردن قصه ‌ای کشش ‌دار، قسمتی از کار نویسنده است و واداشتن مخاطب به تماشای بیشتر، گوشه ‌ای دیگر و شاید مهم تر از کار اول... که نویسنده به خوبی از عهده آن برآمده و خواننده ‌اش را خشنود می ‌سازد.

هویت

این قصه، بزنگاهی است که آزمون عشق تلقی می‏ شود. یکی از دو نفر بر سر یک اتفاق به ظاهر ساده، که بارها و بارها در مورد دیگران خوانده‏ ایم و هیچ گاه خود را در آن موقعیت قرار نداده‏ ایم، در آزمون بی‏ رحم زندگی قرار می‏ گیرد. حال می‏ باید انتخاب کند: یا ایمان به نفر دیگر، یا توسل به ساده‏ ترین راه و فراموشی هر آنچه بوده است... همان‏گونه که دیگران می‏ پسندند. هنر قصه‏ گوی ما، قرار دادن مخاطب خود در موقعیت‏ هاست؛ موقعیت‏ هایی ویژه اما امکانپذیر: فکر کردن به آنچه ممکن است برای هر شخصی رخ دهد و عکس‏ العملی که هر کس می‏ تواند داشته باشد. این یعنی نگاه به گوشه‏ هایی از جامعه که گاهی می‏ خواهیم نادیده‏ اش بگیریم ولی انگار نمی‏ شود. مگر می‏ توان که آن بزنگاه‏ های زندگی را نادیده گرفت

یک روز دلگیر ابری

«مهر و مهتاب» با حرکتی خیال گونه از کنار کوچه های زندگی عبور می کند و خواننده را با خود در این کوچه ی بی انتها همسفر می سازد. گاهی، کوچه بهاری است و عطر صد خاطره را به مشام می رساند و گاهی دیگر، صدائی مکرر، فریاد می زند که از این عشق حذر کن. نویسنده سعی در نگاهی تازه و با زاویه ی دیدی نو، به تمامی روزمره گی های زندگی داشته و قصد داشته است دیدگاه خواننده را از این منظرگاه، نمودی دیگر ببخشد. نویسنده توانسته به این خواسته خوب، که حکمی صریح صادر نکند و خوانندگان را به فکر وادارد دست یافته است. و به راستی نیاز تمامی رمان خوان های ما در هر سطح و اندازه ای، خواندن داستان هایی است که راوی مسائل و مشکلات امروز جامعه، بدون نتیجه گیری های کلی و شعارگونه باشد تا خود خواننده و به ویژه نسل جوان، درست نگاه کردن و طریق فکر کردن را از لابه لای کلمات، تمرین کند و بیاموزد.



مهر و مهتاب

همانند کوهستان ، محکم و استوار زندگی همان حکم را دارد : به تو چیزی را پس می دهد که از تو گرفته است... همچون انعکاس صدای ما در میان کوه ها و این یک اتفاق نیست همه ی این ها، تمام و کمال و بدون کم و کاست بازگشت وجود ما هستند. اگر قبول می کردم که شنیدن حقیقت تلخ اگر چه آزاردهنده، بهتر بود از دروغی که شنیدم و آرامم کرد. امروز اینجا نبودم . دروغی که خود باورش کردم . من فقط نخواستم واقعیت را ببینم و قبول کنم شرایط امروز انعکاس صداهای گذشته و چشم های بسته ی من بر زندگی بود.

انعکاس

روایت این قصه امید است و این که چگونه می ‌توان در زندگی با همین کلمه جادویی از مشکلات گذشت. شاید در نگاه اول به شرایط پیش آمده برای یک نفر، زندگی ‌اش آن اندازه بغرنج و پیچیده به نظر برسد که هر آدمی را به وحشت اندازد:از دست دادن ‌ها، تنها شدن ‌ها و احساس بی ‌پناهی. آن هنگام است که کوچکترین خطا و یا حتی لحظه ‌ای تردید می ‌تواند زندگی را از این هم بدتر سازد و شخص را به ناامیدی و یأس کامل برساند. یأسی که نتیجه ‌اش دست کشیدن از تلاش و درجا زدن یا حتی عقب رفتن است. شخصیت داستان نیز با شرایطی آغاز می ‌کند که در برخورد اول می ‌تواند موجب دلسردی هرکس و متعاقب آن، تن دادن به سرنوشت بدون تلاش گردد

کوچه

"افسون سبز" به قلم "تکین حمزه لو" داستان زنی است به نام صبا که با یک کابوس تکراری دست و پنجه نرم می‎کند. در خواب او به دنبال فرزندش شایان می‌دود و این کابوس تکراری چنان او را آشفته می‌کند که به فکر خودکشی می‌افتد و اقدام به مصرف تعداد زیادی قرص می‌کند. این کار او را به بیهوشی و اغما می‌کشاند و در این اغما، او راهی هشت سال قبل می‌شود. صبای قصه‌ی "افسون سبز" به قلم "تکین حمزه لو" یک دانشجوی پزشکی است که از خانواده‌ای متمول است. او در آخرین سال کارآموزی دانشگاه با دکتر فرید افتخار در بخش اطفال بیمارستان آشنا شده و با او پیوند زناشویی می‌بندد. رفتار فرید از همان ابتدای نامزدی بدبینانه است و با تمام اطرافیان صبا به نحوی درگیر می‌شود. وضعیت تا جایی پیش می‌رود که او حتی صبا را از کار یا ادامه تحصیل منع می‌کند. با یاری خواهرش، صبا طرح خود را در تهران سپری می‌کند و فرید را متقاعد می‌کند تا کار کردن او را بپذیرد، اما مشکلاتی پیش می‌آید که فرید را مشکوک می‌کند. در همین حین صبا متوجه می‌شود که باردار است و به زودی دو فرزند آنها به نام‌های شایان و شیرین به دنیا می‌آیند. فرید دعوت‌نامه‌ای برای گذراندن دوره‌ی تخصصش در انگلیس دریافت می‎کند و آنها راهی دیار غربت می‎شوند. در غربت اخلاق‌های بد فرید تشدید می شود و او صبا را به اشکال مختلفی می‌آزارد. اندکی بعد از بازگشت آنها به ایران، بار دیگر از فرید دعوت می شود که این بار برای کار به انگلستان برود و صبا با تجربه‌ی تلخی که از مهاجرت قبلی داشته، از رفتن امتناع می‌کند. اختلافات میان آن دو شدت می‌گیرد و حوادثی اتفاق می‌افتد که کار را به جاهای باریک می‌کشاند.

افسون سبز

انتشارات شادان منتشر کرد: گاهی اوقات دلتنگ می شوم دلتنگ خودم که انگار مدت هاست گم شده است و مثل یک بغض فرو خورده در گلو یا گریه ای باز نشده عذابم میدهد. می دانم چقدر از خود واقعی ام دور شده ام و حس تنهایی و گاه بی پناهی آزارم میدهد تا جایی که محبت و حتی ابراز عشق دیگران را از سر ترحم می پنندارم گاهی اوقات دلسرد میشوم و آن کورسویی که وادارم میکند به ایستادن به امید گذر از سختی های امروز رو به خاموشی می رود. گاهی وقت ها از عشق می ترسم از شندین کلمات محبت آمیز مبادا که این عشق بیامیزد با دلسوزی و داغی شود بر پیشانی من و جوانه ای که از دلم سر بر آورده است.

داغ عشق

 وقتی به قلبم نگاه می کنم در آن روزهای آکنده از تنفر و کینه هیچگاه تصور نمی کردم این آیینه زنگار بسته دوباره بتواند شفاف شود. وقتی به عشقم، نگاه میکنم در آن لحظات پر تب و تاب میبینم که عشق نیز ریشه ای داشت به اندازه نفرت و من با نفرت عاشق شدم. سالها گذشت و از یک قطره عشق که ناخواسته و ندانسته چکید بر وجودم تمام زنگار قلبم زدوده شد بی آنکه خود باعث آن باشم. گاه تصور میکنی که از انتقام سبک میشوی اما چنین نیست، برای هیچکس! این تنها نیروی عشق است که میتواند چرکهای نشسته بر دل را چنان بزداید که کینه تبدیل شود به عشق و از عشق، به یکی شدن... این بود تنها دلیل و بهانه من برای باز آمدن، برای ماندن! 


بهانه‌ای برای ماندن

کتاب حاضر دربردارنده رمانی با موضوع عاشقانه و آموزنده است. در خلاصه رمان آمده: «مریم»، آخرین فرزند خانواده، زیبا و مورد علاقه پدر سرهنگش است. او در سنّ شانزده سالگی به همراه پدر و مادر، به سفری به مشهد می‌رود. در آنجا میهمان «خان»، دوست پدر شده و در آن جا، مریم و پسر خان که «فرخ» نام دارد، عاشق هم شده و مدّتی بعد ازدواج می‌کنند. فرج بعد از مدّت کوتاهی برای تحصیل به انگلستان رفته و در آنجا مریم را به فراموشی می‌سپارد و با دختری به نام «لیزا» آشنا شده و بی تعهّد به زندگی ادامه می‌دهد. در مدّت اقامت فرخ در انگلستان، مریم به وی وفادار می‌ماند و این در حالی است که فرخ با تجربه‌های تلخ و بیماری نا علاج و پشیمان از کرده خود به ایران بازمی‌گردد.




بازی عشق: راز کبوترها

این نویسنده روایت‌گر خوبی از سال‌های دورتر (نه خیلی دور) است كه برای ارتباط با نسل امروز، روایت خود را از قبل‌ترها شروع كرده است. شاید موضوع این داستان، وقتی با خاطرات گذشته پیوند می‌خورد نكته مثبتی می‌آفریند كه همان روایت قصه گونه‌ی دیروز ماست و نویسنده از عهده آن به‌خوبی برآمده است. خلاصه‌ای از كتاب: یک داستان عاطفی و اجتماعی از زندگی مادر و دختری است که با حضور پدر خانواده در جنگ هر کدام سختی ها و مشکلات زیادی را تحمل می کنند؛ در این راه موضوعاتی پیش می آید که داستان را جذاب می کند.

شب آفتابی

&nbsp;چشم هایش را گشود... همه جا سپید بود و نور. مدتی طول کشید تا آنچه را گذشته بود به یاد آورد: چه تلخ است به یاد آوردن دیگرانی که نیستند... تو چگونه می توانی تاب بیاوری و استوار بایستی... دستم را بگیر... من نیازمند پشتوانه ای به ایستادگی تو هستم، با من بمان... دلم می خواهد چشم هایم را ببندم. شاید با گشودن دوباره ی آن، زندگی چهره ی دیگری از خود نشان دهد: چهره ای که در رویای خود می پرورانم.» در بخشی از داستان می خوانیم: «شقایق می دانم از همه چیز من باخبری. من همیشه دیر رسیده ‍ام و دیر هم عکس العمل نشان داده ام.خودم هم این را خوب می دانم. می خواهم بدانی که من آنی نیستم که تو فکر می کنی. عذاب کشیدم تا خودم را به تو گونه دیگری نشان دهم. همه چیز را برای خودم حرام کردم تا تو را با خودم نابود نکنم. می دانم که نباید در امانت خیانت می کردم. ولی وقتی به خودم آمدم، من یک خیانتکار شده بودم. تو را آنقدر آزار دادم که از من متنفر شدی. شب هایم را گرچه با یاد تو گذراندم، ولی این را به خود یادآوری می کردم که تو آن قدر زیبایی و جوانی و شانس داری که بهتر از من نصیبت شود. همیشه تو را از خودم راندم تا بتوانم این شانس را به تو بدهم. گرچه این امر باعث شد که خودم در درونم بسوزم و صدایم در نیاید.شبی که تو به من این اجازه را دادی که با عذاب وجدان کمتری به تو فکر کنم، از خودم متنفر شدم که نتوانستم راز دلم را و آنچه را که واقعا در دلم می گذرد، به تو بگویم. تو را از خودم دور کردم چون می ترسیدم که تو زمانی به خود بیایی که دیر شده باشد. جوانی تو نباید برای من و به پای من نابود می شد. تو را از اینجا جدا کردم و فقط خدا بود که می دانست چطور در دلم دعا می کردم که تو به جز من به کس دیگری فکر نکنی

رویا

نویسنده‌ با قراردادن قهرمانان خود در موقعیت‌هایی ویژه که البته ممکن است برای هرکس پیش بیاید داستان را در بستری تازه روایت کرده است. این موقعیت خاص همان بازی هر روزه‌ای است که کوچک یا بزرگ رخ می‌دهد و هریک از ما نصیبی از آن داریم. پس هیچ‌کس نمی‌تواند مدعی تسلط بر امروز و فردای خویش گردد و بی‌تردید در این بازی نقشی را بر عهده دارد و یا به اجبار آن‌ را می‌پذیرد.

غروب دل

این داستان از آن سوژه‌ هایی است که نگاه نویسنده، به آن جانی دوباره داده و خواننده را به دنبال خود خواهد کشاند. گاهی ساده ‌ترین موضوعات دستمایه کار نویسنده ‌ای صاحب سلیقه می ‌شوند که خواننده را به دوباره نگاه کردن وادار می‌سازد: دوباره دیدن آن چه شاید خیلی ساده از کنارش گذشته و جدی نگاهش نکرده است. این همان هنر و رسالت نویسنده است که اگر به انجام برساند، کار خود را کرده است، کاری کارستان! شاید با ایجاد تأمل بیشتر در خوانندگان، آن تاثیر لازم صورت پذیرد تا از قیدهای اضافی و گاهی غیرمنطقی خلاص شویم.

سکوت در انتظار...

کتاب «از آن سوی آینه» برای نویسنده‏اش یک تجربه جدید هم دارد و آن ابزاری است که در روایت و بیان قصه‏اش به کاربرده، ابزاری که در پایان کتاب برای شما هم جذاب به نظر می‏آید.

از آن سوی آیینه

"افسون سبز" به قلم "تکین حمزه لو" داستان زنی است به نام صبا که با یک کابوس تکراری دست و پنجه نرم می‎کند. در خواب او به دنبال فرزندش شایان می‌دود و این کابوس تکراری چنان او را آشفته می‌کند که به فکر خودکشی می‌افتد و اقدام به مصرف تعداد زیادی قرص می‌کند. این کار او را به بیهوشی و اغما می‌کشاند و در این اغما، او راهی هشت سال قبل می‌شود.

این داستان٬ داستان زندگی دختری به نام سایه است که لیسانس روانشناسی داره و در یک مرکز مشاوره کار میکنه. رضا دوست برادرش شهاب به او مراجعه میکنه و راجع به خواهرش رعنا از او مشاوره میخواد. داستان در واقع داستان زندگی رعناست که توسط پدرش به او تجاوز شده و از نظر روانی دچار مشکلات حادی هست.....در این بین رضا به سایه علاقه مند میشود.در پایان رعنا به کمک سایه بهبود یافته و رسایه و رضا نیز ازدواج میکنند

دختری در مه

در پایان شب

سوژه امروز از خواستن شروع می ‌شود که در ادامه، نتیجه کار با آنچه قهرمانانش می ‌پنداشتند، متفاوت می ‌گردد. بنابراین با شخصیت ‌ها و مسیر داستانش همراه می ‌شویم تا پس از پایان کتاب، شما هم فکر کنید و ببینید جزو کدام گروه هستید: آن که می ‌جنگد و تلاش می ‌کند و در نهایت نتیجه را به خواست خداوند متصل می ‌کند یا آن که نرسیدن به خواسته ‌اش را به بدشانسی تقلیل می ‌دهد؟

فال

نویسنده با استفاده از مولفه‌هایی مانند تضاد فقر و ثروت، توطئه، مشکل زنان جوان مطلقه مضمونی آشنا و ملموس خلق می‌کند و نقش زنانی که توانایی گذار از این مرحله بحرانی را دارند و می‌توانند خواننده را برانگیزند تا با آنان احساس یگانگی کنند بازی می‌کند. مهریزی در این رمان با بهره گیری از نگاه نکته سنج و شناخت روانشناسی شخصیت‌ها و فضاسازی مناسب توانایی صاحب اثر را در خلق موقعیت‌های دشوار به رخ می‌کشد. حضور شخصیت‌های قابل لمس گویای آن است که انگار اساس داستان بر تجربه‌های ملموس نویسنده استوار است و همین ویژگی‌ها بر جذابیت کار و باورپذیری نزد مخاطب می‌افزاید. شاید پرداختن به چنین موضوعی در جامعه امروز ما یک ضرورت به نظر برسد و بتواند تأثیری مناسب در آگاه‌سازی نسل جوان و میانسال ما بردارد.

مدارا

«مه رو» داستان زنی متأهل است که مسائل و مشکلات خانوادگی او را وادار به مرور گذشته‌اش می‌سازد... گذشته‌ای که تا امروز به نتیجه‌ای نه‌چندان مطلوب رسیده است و زندگی او را تا مرز ازهم گسستن پیش برده است. نویسنده در بررسی وضعیت شخصیت‌های داستانی نکاتی را به خواننده یادآوری می‌کند که در روزمره‌های همه می تواند اثرگذار باشد.